ای دل شيدای ما گرم تمنای تو

کی شود آخرعيان طلعت زيبای تو

گرچه نهانی ز چشم دل نبود نااميد

می ‎رسد آخر به هم چشم من و پای تو

زاده نرگس تويی ديده چو نرگس به ره

مانده که بيند مگر لاله حمرای تو

تيره بماند جهان نور نتابد ز شرق

تا ندهد روشنی روی دلارای تو

اين همه نو دولتان غره به جاه و جلال

کاش کند جلوه‎ای غره‎ ی غرای تو

باش که فرعونيان غرق ستم ناگهان

خيره شود چشمشان از يد بيضای تو

از بشر بت ‎پرست جد تو بتها شکست

بت شکن آخرست همت والای تو

نيمه شعبان بود روز اميد بشر

شادی امروز ماست نهضت فردای تو

شاعر:(فرهاد ناظرزاده کرمانی)